Η συνταγή είναι γνωστή από την ελληνική αρχαιότητα. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Αθήναιου στο έργο του Δειπνοσοφιστές, ότι ο Ηγήσιππος στο Οψαρτυτικό του, δηλ. στον οδηγό μαγειρικής που έγραψε, αναφέρει ένα έδεσμα που λεγόταν κάνδαυλος και ήταν κάτι ανάλογο με το σημερινό σουβλάκι. Η λέξη «σουβλάκι» προέρχεται από τη σούβλα που με τη σειρά της προέρχεται από το Λατινικό Subulus.

Το κόκκινο υγρό στο κρέας που τρώμε δεν είναι αίμα. Σχεδόν όλο το αίμα αφαιρείται από το κρέας κατά τη σφαγή και αυτός είναι ο λόγος που δε μπορούμε να δούμε αίμα σε αυτό που χαρακτηρίζουμε λευκό κρέας. Μόνο μια εξαιρετικά μικρή ποσότητα αίματος παραμένει εντός του μυϊκού ιστού, στο κρέας που αγοράζουμε από το κατάστημα.

Τι είναι λοιπόν το κόκκινο υγρό που βλέπουμε στο κόκκινο κρέας; Τα κόκκινα κρέατα, αποτελούνται κατά ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό από νερό. Το νερό αυτό, αναμιγνύεται με μια πρωτεΐνη που ονομάζεται μυοσφαιρίνη και το αποτέλεσμα είναι το κόκκινο υγρό που βλέπουμε. Στην πραγματικότητα, το κόκκινο κρέας διακρίνεται από το άσπρο, κυρίως με βάση τα επίπεδα της μυοσφαιρίνης στο κρέας. Όσο περισσότερη είναι η μυοσφαιρίνη, τόσο πιο κόκκινο είναι το κρέας. Έτσι τα περισσότερα ζώα με υψηλά επίπεδα μυοσφαιρίνης θεωρούνται ως «κόκκινο κρέας», ενώ τα ζώα με χαμηλά επίπεδα μυοσφαιρίνης όπως τα πουλερικά, ή χωρίς μυοσφαιρίνη όπως τα θαλασσινά, θεωρούνται ως «λευκό κρέας».